Wat een naam.
Maar ook...wat een werk.
Een hart buigen van een ijzeren klerenhanger, dat was te doen.
De kerstballen eraan rijgen ging ook redelijk.
Maar op het laatst zorgen dat alles in elkaar haakte en toch op een hart bleef lijken....de ene bal na de andere sneuvelde.
Nou ja...een stuk of 4 of 5 maar, maar toch hé.
Uiteindelijk de bovenkant maar weer met een strik/lint afgewerkt.
En ik kan echt niet mooi strikken en dat lint vond ik ook niet zo mooi.
Maar ach....het resultaat hangt nu in de keuken bij het raam en tis toch wel leuk geworden.
Voorlopig ben ik door de ballen heen, kan geen bal meer zien.
Maar ik zeg nooit.....nooit.
Ik heb nog niet op het zoldertje van de schuur gekeken.
(Klik op de foto's voor een vergroting)
Kun je NU al gen bal meer zien...en je boom moet nog HAHA. Maar hij is heel erg leuk geworden hoor, vind het zo lief ♥
BeantwoordenVerwijderenGroetjes....Marian
Alweer zo ontzettend leuk!! Ik ga er van de week ook eens mee aan de slag als ik nog ergens een gaatje kan vinden!
BeantwoordenVerwijderenJij rijgt de kerstballen toch om het ijzerdraad heen?
Lieve groetjes brenda
Je krijgt toch geen bal frustratie hé? Maar vind het hart met ballen, toch wel supermooi gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Ingrid